Dé hotspot voor kiters

Sommigen denken dat er weinig te beleven valt op zo’n klein eiland als Schiermonnikoog. MISPOES! Het bruist er juist van de gezelligheid en mogelijkheden. Ook voor jongeren. Of eigenlijk; juist voor jongeren. Want Schier heeft dé hotspot voor kiters. Hoe tof is dat?!

De stranden van de Waddeneilanden staan vol strandpalen, op iedere kilometer eentje. Vaste gasten hebben hun favoriete paal. Fan van naaktzwemmen? :) Dan moet je op Schier wat naar het oosten, bij het badstrand van paal 5 rechtsaf. Ga je nog iets oostelijker, richting paal 10 of zelfs helemaal naar het puntje van het eiland, dan kom je in prachtige ongerepte natuur terecht.

Voor actie moet je op Schier bij paal 3/4 zijn, aan het einde van de Badweg. Daar bevindt zich het activiteitenstrand. En jazeker, daar brrrrruist het.

Vanaf het allereerste jaar komen we tijdens elke kampdag wel op het activiteitenstrand. Op de zwoele zomeravonden voor een gezellig kampvuur, of een ontspannende yoga-sessie met een frisse duik in zee als afsluiter. Overdag voor stoere strandactiviteiten bij Reactief Buitensport, zoals blokarten en raften in de Noordzee-branding. Dit beviel altijd zóóó goed en smaakte naar meer, waarop we in 2013 besloten om een kampweek te organiseren die zich bijna alleen maar in en om het water afspeelt. Een heus watersportkamp dus, of nóg beter gezegd: een KITEKAMP!

Sinds de start van het kitekamp is Coen jarenlang hoofdleiding geweest. Toen nog in samenwerking met Kitemobile, maar deze club is vorig jaar gestopt op Schiermonnikoog. Dus toen Coen per 2021 Reactief overnam (we gaan je wel missen hoor Jan Bert!) en daar ook kitesurfen bij aan ging bieden, was ons plannetje snel gesmeed… Vanaf deze zomer biedt het Schierzomerkamp kitesurfkampen aan in samenwerking met “Kitesurfen Schiermonnikoog”, onderdeel van Reactief Buitensport. Want wie anders dan onze eigen oud-hoofdleiding Coen weet een geweldige feest van deze kampweek te maken?!

De kenners hebben me verteld dat Schier dé kitespot van Nederland is, omdat je er een geweldige lagune hebt waar je deze sport veilig kunt leren, midden in de bruisende Noordzee. En natuurlijk kan ik je vertellen dat kiten gewoon extreem tof en spectaculair is. Dat je in één kiteweek megaveel uren op het water maakt, waardoor je kitepas direct lekker vol raakt. Dat het kitekamp ook geweldig is als je al kunt kiten, omdat de instructeurs je toffe tricks en trucs bijleren. Dat het gewoon stoer is om met de kitedudes (en girls!) op het strand op te trekken. Maar laten we gewoon lekker foto’s kijken en beseffen dat je je NU wilt aanmelden…

Onze vier favoriete kampvuurspellen

Het kampvuur. Misschien wel hét moment van de kampdag. Napraten over wat we allemaal beleefd hebben, alvast een beetje wegdommelen voor het slapen gaan en misschien stiekem zelfs tegen die ene leuke persoon aankruipen… En ondertussen spelen we natuurlijk toffe spellen, want daarvoor zijn we immers op het Schierzomerkamp!

Weerwolven van Wakkerdam
‘In de nacht komen de weerwolven van Wakkerdam bijeen om iemand te verslinden. Weten de heks of het onschuldige meisje de burgers te redden?!’ Jazeker, we hebben het hier over het superspannende weerwolvenspel. Een heuse hit voor schoolreisjes, kinderfeestjes en natuurlijk: zomerkampen!

Het moment waarop de spelleider de kaartjes uitdeelt is het allerspannendst. Mag je de komende ronde een weerwolf spelen? Of toch weer zo’n suffe burger. Alhoewel. Zie je pokerface maar eens te houden als op jouw kaartje cupido, de jager of de dief staat. Dan is zo’n burgerschap ineens toch niet zo gek.

Kent jouw kampvuurgezelschap dit spel na een paar avonden op z’n duimpje? Laat de bezorgdienst maar vast inladen, het is tijd voor de uitbreidingsset! Let maar op, die Grote Boze Wolf (wij noemen hem de ‘Oer-wolf’) die eenmalig z’n klauw omhoog mag steken om iemand extra te verslinden is echt hilarisch.

Het briefjesspel
Een spel dat je werkelijk op elke locatie, elk moment en in elke groep erin kan gooien is het briefjesspel. Of het spel met de hoge hoed. Of het spel met de pan. Hoe mensen het ook noemen, dit spel is ge-wel-dig. Hoe het werkt? Iedere deelnemer krijgt een zelfde aantal briefjes en schrijft daar de naam van iemand op. Handige regel is wel dat iedereen in het gezelschap de personen op de briefjes kent.

De beschreven briefjes gaan allemaal in een pan/hoed/zak/of wat dan ook. En dan begint de pret. Meestal spelen wij drie rondes rondom het kampvuur. De grote groep splitsen we op in kleinere groepjes en daarvan mag steeds om de beurt één iemand in 1 minuut (en geen seconde langer!) aan zijn groepje proberen uit te leggen wie er op het briefje staat. Gevorderde spelers rondom het kampvuur verzameld? Dan is een mooie extra regel dat er geen woorden met hoofdletters gebruikt mogen worden.

Als alle briefjes gespeeld zijn telt ieder groepje het aantal gewonnen briefjes en stopt ze daarna weer terug in de pot. Tijd voor ronde twee, waarbij diezelfde briefjes voorbij komen maar dit keer met slechts één woord beschreven mogen worden. Jury opgelet: één woord, dus ook geen euhhh, misschien geen hoofdletters en al helemaal geen uitbeeldpogingen! Want dat uitbeelden komt bij ronde 3 aan de orde, als het kampvuur tenminste genoeg licht geeft… Extra hilarische tip: gooi er een vierde ronde in, waarbij alleen geluiden gebruikt mogen worden!

Black stories
Nog niet zo bekend, maar onwijs gaaf om als kampvuurspel te spelen is Black stories. De makers noemen het zelf een duister, mysterieus raadspel. En dat is het dus ook! Op kaartjes staan bizarre raadsels. Eén persoon leest zo’n kort verhaaltje voor, de rest vormt het raadselvolk en moet gissen wat er aan de hand is.

Een voorbeeld. “Midden in een zwart bos ligt een dode duiker’. Poeh, hoe is die dode duiker daar gekomen? Waarom is het bos zwart? Het raadvolk mag vragen stellen die te beantwoorden zijn met ‘ja’ en ‘nee’. Superlastig maar oh zo tof!

De Notenclub
Je opa en oma kennen de Notenclub sowieso nog wel van televisie. En misschien zelfs je ouders ook wel. Op het Schierzomerkamp hebben we een eigen variant gemaakt, die het geweldig doet rondom het kampvuur. Het idee: jij neemt een zin uit een liedje in je hoofd en telt het aantal woorden. De rest van de groep vraagt naar één van de woorden door bijvoorbeeld te zeggen “nummer 4 graag”. Jij zegt welk woord op de vierde plek in de zin staat en de groep moet een liedje zingen met dat woord erin. En zo door tot ze erachter komen welke zin en dus welk liedje jij in je hoofd had.

Wat natuurlijk nóg toffer is, is dit spel spelen met de kampliedjes van het Schierzomerkamp! 

De innerlijke mens…
Allemaal toffe spellen voor rondom het kampvuur. Die natuurlijk het allerleukste zijn als je er ook iets lekkers bij eet of drinkt. Dé hit hierbij is natuurlijk een broodje boven het vuur roosteren. Daarover meer in een volgende blog!

ps.
Trouwens… Die duiker in dat bos? Er woedde een bosbrand en de helikopters die water uit zee over de bossen gooiden hadden per ongeluk een duiker meegeschept. Simpel toch? ;)

Gniffel...

Oké, oké, we geven het toe. De leiding moet af en toe wel wat gniffelen over de mooie acties die jullie uithalen. Vooral zo aan het einde van de week raakt iedereen wat vermoeid en dan gebeurt er wel eens iets 'onhandigs'. Laten we het zo maar noemen. 

Zo was er eens een stoere jongen op kinderkamp (alias GvJD), die iets té netjes luisterde toen de leiding tijdens het fietsen "rechtsaf" riep. De bedoeling was dat de eersten in de rij rechtsaf zouden gaan, en de rest zou volgen. Maar GJ - halverwege de groep fietsend - hoorde rechts en ging rechts. Zo de sloot in. Niet handig? Wel zeer vermakelijk! 

Of in het allereerste jaar een bonte avondact die misschien wel nooit meer overtroffen is. Een guitige jongen (GvdW) betrad het podium en begon wat zenuwachtig te lachen, wat resulteerde in een lachbui van zeker drie minuten. Na even bijgekomen te zijn, mocht hij zijn act nogmaals proberen. Wat blijkt? Zelfde ritueel. Een opzetteljke, meesterlijke lachbui als act. De overige kinderen waren weinig gecharmeerd, de leiding des te meer! 

Op het wad moest een meisje (MK) eens zo nodig plassen dat ze neerplofte en het maar gewoon liet gaan. Om dit niet op te laten vallen, besloot de leiding ook maar neer te ploffen (beetje grinnikend, dat wel) om daarna allemaal met natte billen verder te wandelen. Als dat geen ware liefde is! 

En die keer dat een leiding (mogen we jou wel bij naam noemen Wouter?!) tijdens een vossenjacht een zeer geloofwaardige zwerver neerzette, tussen het keurig door Spar Schut opgestapelde oud papier. Voorbijgangers haalden zelfs de politie erbij! De meeste kinderen hadden Wouter wel herkend, maar toen dezelfde zwerver tijdens de bonte avond terugkeerde, klonken er toch wat bange kreetjes.

Mogen we nog even doorgaan?? Het leuke is dat ook jullie af en toe om ons moeten gniffelen (dat zien we heus wel!!). Overlopen mag écht niet, en zo zijn er nog wel wat regeltjes die blijkbaar toch even getest moeten worden. Met succes? Wij hebben geen idee! Of toch wel... ;)

De trui

Tien jaar. Komende zomer bestaan we tien (!!) jaar. Als ik soms de tel wat kwijt ben, hoef ik alleen maar mijn kledingkast te checken. Tien gekleurde polo's, keurig op een stapeltje. Ieder jaar een ander kleurtje, fel en opvallend. "Zodat de mensen ons op Lauwersoog goed kunnen vinden", was de gedachte.  

Oké, oké, het eerste jaar hadden we dit concept nog niet helemaal begrepen, met onze oud-roze, vale shirts. Maar dat hebben we het jaar erna flink goed gemaakt met felblauw, en het jaar daarna zelfs knalroze. Sorry nog daarvoor mannen...

Wat onveranderd is gebleven, is de trui. Vanaf jaar 1 dragen we een grijze hoodie met blauwe opdruk. En voor wie eventjes onze naam ontschoten is, hoeven we alleen maar onze linkerarm uit te strekken. Om eerlijk te zijn heeft de terugkerende leiding wel eens een nieuwe aangevraagd, en ook ik ben met mijn derde trui bezig. Want ja, ze zitten ook zo lekker! Zo kwam het wel eens voor dat ik op de sportvelden in Groningen, in de universiteitsbibliotheek en zelfs in de kroeg (?!?) onze grijze favoriet tegenkwam. Het jaar duurt immers langer dan die paar kampweken.

Een heus collectors item is 't geworden. Dus toen we in 2011 moesten nadenken over een cadeau voor de eerste kampkinderen die voor de vijfde keer kwamen, waren we er snel uit. De trui! De eerste trouwe fans hebben we nog beloond met hun naam op de mouw. De laatste jaren mogen ze zich gewoon dik en dik gelukkig prijzen met de trui. Want het is niet gebleven bij een paar trouwe vriendjes... Elke zomer delen we trui na trui uit. En met liefde! Want iemand die het vijf jaar of langer met ons uithoudt, die is toch wel een heuse held!!

Vriendjes

Vriendschap! Jullie kunnen niet eens op honderd handen tellen hoeveel vriendschappen er op het Schierzomerkamp zijn ontstaan. Tussen de kinderen, maar ook tussen de leiding. Het eerste kindje van twee leidingks is zelfs in aantocht, maar daarover later meer...

Wat we vandaag over het strand mogen schreeuwen is een nieuwe vriend van het Schierzomerkamp. We waren natuurlijk al dikke vriendjes met KiteMobile. Die stoere kitedudes op het strand (met hun lange blonde haren!) hebben wij gewoon onder de sneltoets in onze telefoons staan. En ook de paardenvrienden van Florida staan met hoofdletters in ons vriendenboekje. 

En dan... Vanaf vandaag is het zeker. Het tromgeroffel was al op gang gekomen, nieuwsgierige berichten werden al over en weer gestuurd. TADAAAHHH: Komende zomer bieden wij in samenwerking met Eltingh Haarhuis het Schiertenniskamp aan! Hoe tof is dat?!

Wie? Jacco Eltingh en Paul Haarhuis?! Vraag maar eens na bij jullie papa's en mama's. In hun jeugd won dit duo de ene wedstrijd na de andere, en ze werden zelfs tweemaal wereldkampioen. Samen organiseren zij al 11 jaar allerlei tennisevents, waaronder tenniskampen. En nu dus de primeur: zij mogen zich vriend van het Schierzomerkamp noemen. Een heuse feestdag dus! :) 

WAUW!!

Leuk hoor, zo'n nieuwe site in elkaar knutselen. Maar nóg veel toffer is het nieuwste kamp dat we deze zomer in elkaar 'geknutseld' hebben! Hup, de zweep erover, in galop richting de zomer... Het Schierzomerkamp gaat te paard!! 

In samenwerking met Paardrijden op Schiermonnkoog, bij stal Florida, gaan we het tofste doen wat je je maar kunt verzinnen. Als je tenminste van pony's houdt... :) Als kleine Esther was ik altijd in de koeienstal te vinden, bij mijn vader op Eureca. En echt niet omdat ik zo fan was van koeien (al mocht ik wel altijd de kalfjes voeren), maar omdat achter in de stal mijn eigen box stond. Met daarin Davilion, mijn paardje.

Echte paardenfans zeggen dat hun eigen pony hun aller-, allerbeste vriend is. Maar eigenlijk hadden Davilion en ik stiekem wel eens ruzie. Wilde ik rechtdoor, zette hij 'm keihard in z'n achteruit. En stak ik toch echt mijn hand uit voor linksaf, probeerde hij het rechter weggetje in te slaan. En zo beland je wel eens samen in de sloot, of loop je zonder paard terug naar huis, in de hoop dat hij daar al naartoe gerend is. Eng? Nee joh! Dat paardje is écht écht het allergaafste dat mij ooit is overkomen. Want het leuke aan een ruzietje is dat je het altijd weer goed mag maken. En het gevoel dat je hebt als je samen door de zee galoppeert... WAUW!!

De pony's van Florida zijn gelukkig véél braver dan Davilion was, dus voor die sloot hoeven jullie niet te vrezen. Wat je wel kunt verwachten? 100% genieten tijdens de toffe buitenritten door duinen, bos, over strand en misschien zelfs wel in zee... En natuurlijk nóg beter leren rijden, werken aan je spring-skills en geinige trucjes met voltige uitvoeren. Ik zou het wel weten als ik weer een kleine Esther was!